Vier weken voorbij!

Willen=Kunnen!

Stil zit ik naar mijn laptop scherm te staren zoekend naar woorden om deze blog mee te vullen. Hoe meer ik nadenk, hoe groter de grijns op mijn gezicht word. Het voelt hier zo goed, zo geweldig goed, nee het voelt fantastisch. Of beter gezegd het is uniek, beter dan dit kan het tot nu toe niet. Hard trainen, hard werken, passie en discipline vloeien samen in uren, minuten en soms zelfs seconden. Als ik er met mijn fiets weer vandoor ga voor een ritje door het spaanse landschap besef ik mij: Niets is zoeter dan de smaak van winnen. Soms lijkt de tijd stil te staan, maar hier is geen tijd te verliezen. Hoeveel talent je ook hebt en hoe perfect je ook bent, je kunt niet goed zijn of worden zonder hard te werken. Ik voel me bevoorrecht paralympisch topsporter te zijn en hou mij vast aan een vrij eenvoudige filosofie: ik doe wat anderen niet kunnen of niet willen.

Zo heb ik afgelopen week ook weer hard gewerkt aan mijn droom. Laat me niet uit het veld slaan door lichamelijke tegenslagen. De laatste bezoeken aan het ziekenhuis en de spaanse arts hebben mij weer groen licht gegeven verder te kunnen met het gene wat ik het liefst doe, mijn benen laten draaien. Deze week weer mooi wat uurtjes op de fiets gezeten voornamelijk om duurtrainingen af te werken, al lijkt het vaak eerder op een schoonheidsbehandeling. Waar menig vrouw de schoonheidsspecialist bezoekt en zorgt dat alles weer is bijgewerkt zo ben ik juist eelt aan het kweken door maar stug te blijven zitten op mijn zadel. ;-). Waar ik denk naast het fietsen tijd te hebben voor andere dingen valt dit nog tegen. Heel wat films gedownload in Nederland, maar mijn leven hier is een heuse film. Het blijft adembenemend om hier te fietsen, het uitzicht is op bepaalde punten eindeloos. Zo had ik zaterdag een eindeloos uitzicht in Benidorm vanaf het balkon bij Tim. Hij is een goede vriend van mij en tevens ook collega. Ik was samen met Gijs en Jetze bij hem op bezoek. Het was erg gezellig en we hebben heerlijk gegeten.

Eindeloos, adembenemend

Uitzicht vanaf Balkon Benidorm

Opnieuw zit ik naar mijn laptop scherm te staren, dit keer geen grijns op mijn gezicht maar een hart wat ineens op hol slaat. Tsja af en toe mis ik stiekem hier toch wel dat koude, haastige en drukke Nederland. Denkend aan mijn familie, vrienden en het mooie Fryslân, wordt mijn hart verwarmd door een prachtig gedicht van mijn tweelingzusje Alyce:

Alyce hou van jou! X

Gesterkt door deze woorden, besef ik mij op mijn eigen kamertje wat inmiddels een beetje als thuis aanvoelt. Het is een heerlijk eigen plekje, uniek dat ik al een maand in Spanje zit. Daarmee zijn de eerste vier weken een feit! Naast alle fietstrainingen vul ik mijn tijd nog wel eens op met een skype gesprek met vrienden en familie. Zo afgelopen zaterdag met een vriendin, Lumine een heerlijk gesprek gehad. Samen veel gelachen, vrouwenpraat gehad (wat ik hier tussen drie mannen nog wel eens mis) en lekker bijgekletst. Weer helemaal van elkaar op de hoogte, fijn  gevoel! Zondagavond nog heerlijk met mijn broer en schoonzus bijgekletst. Fijn om de mensen die ik liefheb weer eens live te zien en te horen via skype.

Ik kruip weer terug in mijn sportwereld, terug naar datgene waarvoor ik hier ben:

Tot de volgende blog!

Sportieve en warme groet,

Alyda Norbruis